25 okt Zuiderzee – Rond en platbodem van de maand oktober 2020
Richard Pannekoek vaart al meer dan 30 jaar vanuit Aalsmeer met de Zuiderzee – VC 216. Hij kocht de lemsteraak in slechte staat, knapte haar op en vaart sindsdien met veel plezier met het schip.
Hoe ben je in de zeilerij terecht gekomen?
Op twaalfjarige leeftijd maakte ik kennis met het zeilen door een vriendje die van zijn moeder een splinternieuwe Jeugdboot kreeg. Ik mocht fokkemaat worden en dat was een hele eer!
We voeren op de Westeinder, de Kaag, de Brasem en zelfs een keer op de Reeuwijkse plassen. Sturen mocht ik een enkele keer als er bemanningswedstrijden waren. Tot je 16e mocht je, meen ik, met een jeugdboot wedstrijd varen, dus het stopte toen voor mij.
Pas veel later, ik werkte bij een architectenbureau en er werd daar een zeiljacht aangeschaft, kon ik weer aanmonsteren en werd er wedstrijd gezeild. We zeilden de Flevorace, Hollandweek, 100 mijlsrace enz.
Ook werd er gevaren naar de Waddeneilanden. Inmiddels bestond de bemanning ook steeds uit dezelfde mensen. Vriend Kees, die nog altijd mijn bemanning is, was daar ook al bij.
En daar op het Wad, met rustig weer, kwam een lemsteraak in het zicht die mijn aandacht volledig opeiste. Ik dacht: “dit is het, een platbodem”.
En toen was daar de Zuiderzee?
Het heeft nog jaren geduurd voor de portemonnee het toe liet om eens naar een platbodem te kijken. Tot 1986, toen lag er één bij Aldert Been in Aalsmeer in het botenhuis die te koop was, het was de Zuiderzee VC 216. Het schip was nog maar 10 jaar oud maar zag er niet florissant uit.
Jan Haasbeek had de Zuiderzee laten bouwen door Aldert Been in 1978 naar een ontwerp van Gipon. Ik vertelde dit thuis tegen mijn vrouw en de kinderen. Meteen stapten de kinderen op de fiets richting Been, kwamen terug en zeiden: “Het is de ‘Bunderbee’” – ja dat krijg je met die krulletters op de naamborden!
We hebben hem gekocht. Aldert Been zei nog: “niet doen Richard, we bouwen een nieuwe.”
Nee, ik krijg hem wel goed, dacht ik – en zo is het gegaan.
De boot werd gebracht bij Gé Been aan de Herenweg in Kudelstaart. Zonder dat ik er ooit mee gevaren had ging ze direct de loods in. Daar heb ik de eerste vele uren besteed aan de renovatie.
Piet Bakker, later vriend en vaste bemanning ging bij de motor zitten en vroeg om een kniptang. Hij knipte zowat alles weg: “zo, dat ga ik vernieuwen”. Weken later ging de Zuiderzee te water. Voor dat gebeurde stond mij broer met een wollen lap waar iets in zat: “heb je hem betaald?” Na mijn bevestiging kreeg ik de wollen lap aangereikt. Er zat een door Jan Zwaneveld vergulde mastwortel in. Dat zijn toch memorabele momenten.
Hoe beviel de eerste tocht?
De eerste keer varen en tuigen, dat viel niet mee! Ik zal de foto waarop te zien is hoe bedonderd het ging niet laten zien.
Daarna met vakantie, direct naar de Wadden, Gé Been met zijn tjalk ging ook mee.
Alleen maar met ruime wind tot Ameland en terug ook weer met ruime wind. Pas bij Enkhuizen werd het anders: het werd kruisen naar Hoorn. Gé was zeker twee uur eerder binnen dan wij, ik kon hem niet goed aan de wind krijgen en heb uiteindelijk de motor bijgezet. “Je kan het niet” zei Gé.
Gelukkig ook daarna met vrouw en kinderen vele tochten gemaakt, zelfs naar Blankenbergen (terug bleek dat geen sterke keuze).
Het werk van ons architectenbureau vroeg en vraagt ook veel tijd en dan schiet het varen er gewoon bij in.
In mei 1990 heeft Hoek Design een nieuw zeilplan voor de Zuiderzee getekend en dat betekende een grote ingreep, nieuwe mast, nieuw tuig, 600 kg lood erbij en de waterlijn omhoog.
En je bent al jaren een enthousiaste deelnemer van allerlei wedstrijden!
Vele jaren hebben we met plezier gevaren en eigenlijk steeds met dezelfde bemanning. De Flevo Race, de 24 uurs race, Westeinder, de Kaag, Vinkeveen en niet te vergeten de Bolkoprace. Daar hebben we een keer de derde prijs gewonnen toen de VA, VB en VC nog bij elkaar voer.
Helaas we worden ouder en de bemanning wil niet zo graag meer. “Kom op jongens, we doen nog een keer de 24 uurs.” Klaas vroeg zich af wat ik nog wilde bewijzen. Gelukkig zijn onze dochter en kleinzoon weer bemanning, dus we varen nog!
De resultaten in de gevaren wedstrijden zijn niet noemenswaardig, maar we doen graag mee en doen ons best. Meer varen zou al helpen.
De Zuiderzee ligt in een uitstekende staat naast ons huis in de sloot in Aalsmeer, maar wanneer kunnen we weer met elkaar varen?