28 aug De Verleiding – Rond en platbodem van de maand augustus 2020
Maaike Steenstra is de schipper van de Verleiding, en vertelt ons haar verhaal. Zij is een rond- en platbodem zeiler in hart en nieren, wordt blij van een ‘kuipje vol’ – mensen, welteverstaan, en heeft ook een tijdlang deel uitgemaakt van het bestuur van de klassenorganisatie. Al dan niet toevallig is zij ook de moeder van de schrijver van de rond- en platbodem van de maand.
Maaike, De Verleiding is niet het eerste schip waar je op vaart.
Dat klopt! Mijn ouders voeren al in de jaren ‘60 met de tjalk De Maze. Vanaf mijn 4e jaar heb ik dus gevaren op een platbodem, aanvankelijk spelend in het vooronder maar in de loop van de jaren steeds meer betrokken. We voeren vanuit Dordrecht en later, toen het Haringvliet werd afgesloten, vanuit Strijensas: alle weekenden, 6 weken zomervakantie en steeds vaker naar evenementen en wedstrijden.
In 1989 gingen Peter en ik met de schokker Schuimer varen, Marije was 1 jaar oud en Pieter net geboren. Een heerlijk schip dat we van de Deltaweken van vroegen kenden en waar we altijd met bewondering naar hadden gekeken. Ze had inmiddels een aantal jaren ontwikkeling gemist maar in de loop der jaren is ze steeds weer stapjes verbeterd en wij leerden beter met haar zeilen. Waar de kinderen aanvankelijk met de wedstrijdjes van boord gingen zijn ze steeds vaker gebleven en in de loop van de jaren uitgegroeid naar geweldige bemanningsleden en later schippers: het was een mooie tijd met elkaar.
En kun je ons iets vertellen over De Verleiding?
Nadat Peter en ik in 2007 uit elkaar zijn gegaan hebben we het schip nog een aantal jaren gedeeld, maar op 1 januari 2011 ben ik op pad gegaan om een eigen schip te kopen. Al zoekende veranderde mijn wensenlijstje, maar dat de mast op het dek moest staan en niet op de roef bleef. Dat maakte het moeilijk, maar het was een leuke en tijdrovende zoektocht. De zomer naderde, al een paar keer wat langer om bootjes heen gedraaid en hier en daar een bod gedaan maar ik had nog steeds geen schip. En toen kwam ik in Dokkum in een loods terecht waar al een paar jaar een Blom aakje van 10,10 meter uit 1998 stond te wachten. Ze was gebouwd voor een Noor en als deklading naar Bergen in Noorwegen gebracht. Er is daar een paar keer mee gevaren maar het bleek veel minder leuk dan gedacht. Ze verpauperde en is weer terug gebracht naar Nederland om op te knappen en te verkopen. Zo kocht ik op 29 augustus 2011 om 14.25 uur dit scheepje. Ze was 13 jaar jong, zat strak in de lak maar had nog weinig zeiluren gemaakt en moest nog leren zeilen.
De naam De Verleiding heb ik haar gegeven: dit was het schip dat ik zocht en vond, ze heeft mij verleid.
De eerste de winter ben ik begonnen met het verbeteren: het onderwaterschip is hier en daar gestroomlijnd, het zwaardprofiel en toespoor zijn aangepast, ik heb nieuwe fok en kluiver besteld, een meetbrief geregeld, de lieren en schootvoering aangepast. Later is de giek verlengd, heb ik toch ook een nieuw grootzeil besteld, is er een overloop voor het grootzeil gekomen (dat was een enorme verbetering!), is de helmstok is verlengd en zijn er in de winter allerlei kleine klusjes, elk jaar opnieuw.
Niet alleen ben je één van de weinige vrouwelijke schippers, ook jouw bemanning bestaat vaak veelal uit vrouwen. Waar heb je die vandaan?
Na de zoektocht naar een schip ging ik op zoek naar bemanning en ach, waarom niet: “bevrouwing”. We zijn met een ploegje gaan zeilen: weekenden, vakanties en wedstrijden: aanvankelijk heel voorzichtig. In die tijd had ik toevallig net een cursus management vaardigheden gevolgd, die baan heb ik nooit gekregen maar aan boord werkt het ook prima😉. Langzaamaan werd het schip beter, wij handiger, gingen we beter samenwerken, kregen we de zeiltjes beter gezet en op een dag ging, onder applaus, de aap erbij. We hebben veel geleerd door goed op te letten wat er links en rechts van ons gebeurde maar ook doordat er regelmatig wel iemand was die mee wilde denken en ons verder hielp (een “consult” noem ik dat). De NK ploeg van de laatste jaren: Anneke Kooijman – wandel vriendin, May Kwee Liem – middelbare school vriendin, Wendy Zoeteweij – Pieters vriendin (en inmiddels ook de mijne): alle 3 hadden ze geen zeilervaring. Jane Stevens is er vanaf het begin bij. Veroniek Bender lenen we af en toe van de Klieuw en Annabelle Vermeulen van de Mientje. Om het NK goed te varen moeten we met 6 bemanningsleden zijn: kluiver, zwaard trappen (we kunnen niet zonder, het zwaard zakt niet vanzelf), 2x fok/bakstag, zwaardlier en roer. En dan nog trimmen, tactiek en kracht. Kortom: stik druk en iedereen doet z’n uiterste best. Voor mij geldt dat ik zeer tevreden ben als iedereen een leuke dag heeft gehad: wedstrijd zeilen is een leuk spelletje dat je met elkaar moet spelen.
Maar er zijn er nog meer: ook Marije, Pieter, Marjolijn, Lidwien, Nico, Freek, Sikko, Ivor, Gera, Niek, Hetty, Jan, Froukje, Jori, André, Silvie, Jaqueline en Els varen af en toe mee. Vanaf de eerste tocht hebben we veel plezier met elkaar en smaakt een drankje in de kuip het best na een mooie zeildag. Bij deze allemaal dank voor jullie hulp, doorzettingsvermogen en gezelligheid!
En wat is – met de bevrouwing – je mooiste NK-herinnering?
Vanaf 2012 heeft De Verleiding meegevaren met het NK waarbij we alle wind types wel gehad hebben. Als één van de kleinste B’s is het moeilijk om goed weg te komen bij de start dus dat is altijd zoeken. De Verleiding is best een zwaar schip maar soms doet ze het ook wel goed met weinig wind. En soms is winnen het minst fouten maken. Zo werden we bij het NK in 2014 2e in het eindklassement. Een NK met weinig wind en veel DNS, DNF en DNQ: mede door protesten van anderen en het ontbreken van een aftrekwedstrijd (en ook best wel veel geduld van onze kant) kwam dit op ons pad. Maar ook de NK’s met veel wind waren we erbij.
Nu ik foto´s verzamel bij dit artikeltje gaat mijn gedachte naar Frank de Bruin die altijd zorgde voor veel gezelligheid en prachtige foto’s. Hulde en ook een mooie NK-herinnering.
En de vaste laatste vraag van deze rubriek: heb je een tip voor andere R&P zeilers?
De Verleiding ligt in Den Bommel aan het Haringvliet, op een mooi plekje aan het Gors met prachtig zicht op het water en waar om 17:00 uur de koeien door het water langs het schip lopen. Vanuit Den Bommel worden aan het einde van het seizoen (het laatste weekeinde van september) door de Stichting Haringvlietwedstrijden de Mosselraces georganiseerd. Al sinds 90’er jaren probeer ik daar wat platbodems bij te betrekken en zeilen we op dit prachtig zeilwater het “WK Den Bommel”. Over het algemeen zijn dit gemeten platbodems maar soms is er een ongemeten schip bij en dan bedenken we tijdens de zaterdag borrel vaak met elkaar een passend TVF: zo kan het ook.
De Pinkstersail in het voorjaar (het Pinksterweekeinde) vanuit Hellevoetsluis is altijd een mooie start van het seizoen, waarbij we regelmatig zeggen: “o ja, dat deden we altijd zo…”.
De Deltaweek(inmiddels Delta weekend) met mooie lange rakken op het stromend water van de Oosterschelde aan het begin van de zomer.
De Van Loon Hardzeildagen, georganiseer door de Stichting Behoud Hoogaars, jaarlijks half juli vanuit Veere is een bijzondere wedstrijd omdat het vaak super druk is op het kleine stukje water waarop de wedstrijd wordt gevaren.
Zo heeft elke wedstrijd zijn charme: het NK omdat het juist korte wedstrijdjes zijn waarbij de start best wel bepalend is.
