Courage – Rond en platbodem van de maand februari 2021

Courage – Rond en platbodem van de maand februari 2021

Willem vaart met zijn zeeschouw ZC 377 Courage vanuit Monnickendam, variërend van een avondje op de Gouwzee, mooie tochten op het Wad en: deelname aan het NK rond- en platbodem!  Als ‘rond- en platbodem van de maand’ vertelt hij over zijn schip, haar bemanning en hun avonturen.

Willem, kun je ons iets over het schip vertellen?

De zeeschouw ‘Schuitengat’ lag al een aantal jaren in een loods in Harlingen met roze aquarel verf op het vlak te lonken naar een nieuwe schipper, spreek jaren 2006. Het zonderlinge geval was dat de aanstaande schipper een verslavende dosis Wadden poeder had geproefd op een total loss verklaarde tjalk. Allez. Een rondje IJsselmeer resulteerde in een optie en het schip kwam weer in de vaart. Alhoewel de voorkeur uitging naar een casco spekbak, werd het toch een kajuit versie.

De vorige eigenaar werkte bij Hoogovens, vandaar ook een staalharde, niet demontabele, haakse slijper afwerende zeerailing en een later met dispensatie gewaardeerde uitbouw voor een nieuwe motor. De Stichting Stamboek Ronde en Platbodemjachten was niet zo coulant met waarderingen, maar nieuwe leden en schepen zijn goed.

Het ondiepe afsnijdertje ‘Schuitengat’ tussen Slenk en Vliestroom werd zo vaak en onregelmatig verlegd, dat ik de naam niet zo vond. En dus nam ik de naam ‘Courage’ over van zijn voorloper, een Delta van Van der Stadt. Niet dat de schipper te weinig courage heeft, maar meer om bij de bemanning daarvan wat uit te delen.

Het schip is met 8 meter lengte goed te zeilen, makkelijk te reven, maar ontbreekt toch snelheid in de IJsselmeer golven met name bij aan de windse koers. De Courage is gebouwd bij Smit in Tholen rond 1980, maar daar heb ik nooit iets over gevonden.

En wie is de bemanning van de Courage?

“Life is like a sailing ship, you only encounter crew problems.” – een Engelse sage.

Na vele jaren zelf opstapper te zijn geweest op allerlei schepen van de aak ‘de Luye Man’ tot en met racen in Sydney Harbour, heb ik de stap naar schipper gemaakt en een enorme bemanningslijst samengesteld. De Wadden waren de eerste jaren het grote doel en we voeren vele tochten tot en met het Duitse Wad, tot op de Jan Haring hardzeildagen vanuit Monnickendam een tip werd waargenomen over de open kampioenschappen Rond en Plat, die toen ook in Monnickendam werden verzeild.

De bemanning bestond de eerste jaren uit Marise, nog steeds actief, en zij heeft in augustus vorig jaar bij Bf 6+ halve wind van Hoorn naar Monnickendam record van 6,8 knoop geklokt. Verder Joris en Tineke met kinderen naar het Duitse Wad. Driemanschap met Evert de stuurman en Herman op jaarlijkse Wadden avonturen. Tijdens de wedstrijden en vooral vlak na de start is het Evert, die vraagt: “mag ik even sturen?” en wetende dat deze zeiler uit de Jantjes uit Loosdrecht goed kan sturen laat ik hem eerste even wachten, maar graag daarna laat sturen, omdat ik zelf meer een hands-on bemanningslid ben. Het blijft zo dat de drukke leefstijlen van velen dicteert dat men na 1 dag uitgezeild is, dus vaak met wisselende bemanningen en ik kijk met slinkse blik naar de RP vloot met vaste crews.

De verbintenis met het schip van de bemanning [ v/m ] werd zwaar opgenomen middels een crewfunding toen er ernstige roest onder de bakskisten werd geconstateerd. Seizoen in het water maar: schip op het droge.

Wat is jullie mooiste NK-herinnering?

De wedstrijden hebben kort gezegd drie onderdelen zo ook drie waarderingen, de start, de wedstrijd en de finish. Wat spanning betreft kon ik erg genieten van het succes van een mooie start: “Goh waar is iedereen?”

De wedstrijd zelf leek ons inziens meer op een tour (“Goh waar zijn we?”) en de finish had meer het karakter van “Oh…. dáár is iedereen”.

De begintijd mocht de Courage meedoen in de open klasse en het laatste jaar daarvan met als uniek resultaat een wedstrijd waar we als eerste èn als laatste finishten. Na de meting met dispensatie voor de railing en voor de remmende uitbouw onder het vlak, en de jaartroostprijs met alle C’s aan de start. Opstapper bij laatste NK was Joost, een trimmer uit de VA’s, en hij verplaatste de bakstagen een meter naar achteren in het gangboord met als resultaat 6,1 knoop en 5 graad hoger! Aan de wind, dat wel.

Heb je mooie plannen voor de winter of volgend seizoen?

Klussen heeft ook in Monnickendam de grappige eigenschap: als het mooi weer is ga je varen en bij slecht weer kan je niet klussen.

Bij de refit in 2016 zijn de bakskisten en de mast ingrijpend aangepakt, nu 4 jaar verder is de lijst weer erg lang.

Een duivels dilemma speelt op dit moment en de factoren zijn talrijk. De Courage is een tourschip en geen wedstrijduitvoering. De meting is nu verlopen. Hermeten met scan is als optie, maar trekt een nogal zware wissel in de strijd met onderhoud. Er doemde nog een Open Klasse herintroductie op, gesteund door een sociale campagne vanuit de Commissie om zeilverenigingen en potentiële schepen te benaderen om te gaan wedstrijd varen zonder geldige meting. Aangezien wedstrijden in andere streken wat overzeilen etc. een hele opgave is, is eigenlijk alleen het NK gepland.

Heb je een tip voor andere R&P zeilers?

  1. Een bezoek aan de Marker wadden, een natuur eiland, kunstmatig aangelegd met een experimentele waterbouwkundige opzet op de markerwaard schoner te krijgen met minder slib en fonteinkruid. De eilanden stikken van de vogels, waaronder de visarend en de kemphaan. De laatste is in de rui in augustus, net als de eenden, en dan is zijn prachtige tooi verdwenen. En het stikt van de bloemen in het voorjaar.
  2. Kampen! Zeilen op de IJssel in een natuurgebied.
  3. De Wadden natuurlijk.
  4. Ook een tip…. nou ja, is het schip alleen varen. Geen grote afstanden maar een avond Gouwzee is geweldig.
  5. Jeugd aanmonsteren.